Diplomatska kolonija na Dedinju, iako izgrađena pre više od 60 godina i danas predstavlja jednu od najekskluzivnijih lokacija za život i rad u Beogradu, intimnu ambijentalnu celinu kosmopolitskog duha, oazu mira i zelenila.

Diplomatsku koloniju na Dedinju, koja obiluje raskošnim zelenilom i predstavlja svojevrsnu zelenu, urbanu oazu, krase i skulpture nastale u okviru Simpozijuma skulpture „Beli venčac“ i smotre umetnosti „Mermer i zvuci“ u Aranđelovcu.

Pod okriljem Simpozijuma skulpture „Beli Venčac“ i Smotre umetnosti „Mermer i zvuci“  od 1966. godine do danas, preko dve stotine umetnika sa svih pet kontinenata kontinuirano je stvaralo više od dve stotine dvadeset umetničkih dela – mermernih skulptura, koja su potom izložena u eksterijeru parkova i fontana u različitim gradovima Srbije.

Društvo za iznajmljivanje nekretnina „Dipos“ d.o.o. Beograd je ponosni vlasnik nekih od najlepših mermernih skulptura nastalih na Simpozijumu „Beli venčac“ u periodu od 1980.godine do  2007.godine, a koje danas krase Diplomatsku koloniju na Dedinju.

Pored stoletnog parka Bukovičke banje u Aranđelovcu i Diplomatska kolonija na Dedinju predstavlja park slobodne skulpture u kome se na simboličan način prepliću lepota venčačkog kamena, bogatstvo umetničkog izraza, bujna vegetacija, tišina, šum vode i šarenilo cvetnih leja.

Smotra umetnosti „Mermer i zvuci“ Aranđelovac, Simpozijum skulpture „Beli venčac“, „Oslobađanje kamena“, Jan Dris, Belgija, 1980. godina

Jan Dries 1925 (Mol, Belgija) – 2014 (Zoersel, Belgija), vajar, poreklom iz Belgije, bio je osnivač G58 i škole De Nieuve Vlaamse. Proslavio se 50-tih godina 20 veka svojim autonomnim keramičkim skulpturama. Težio je čistim oblicima u kojima je boja ustupila mesto daru svetlosti. Nakon što je prvi put eksperimentisao sa gipsom 1959-1960, radio je uglavnom sa belim mermerom Carrara koji upija svetlo.

Smotra umetnosti „Mermer i zvuci“ Aranđelovac, Simpozijum skulpture „Beli  venčac“, „Osluškivanje jeke“, Dimitrije Popović, Hrvatska, 1990. godina

Smotra umetnosti „Mermer i zvuci“ Aranđelovac, Simpozijum skulpture „Beli venčac“, „Kocka“, Vladan Martinović, Srbija, 2007. godina

Vladan Martinović (1954) je poznato ime u srpskoj savremenoj umetnosti i protekle dve decenije bio je “zaštitni znak” aranđelovačke umetničke smotre “Mermer i zvuci”. Zadivio je beogradsku publiku spektakularnim samostalnim izložbama u Galeriji KCB i ULUS-a, gde je pokazao da je jedan od velikih majstora klesanja u kamenu, što je među srpskim vajarima danas prava retkost.

Smotra umetnosti „Mermer i zvuci“ Aranđelovac, Simpozijum skulpture „Beli venčac“, „Kocka“, Nagi Farid, Egipat, 2007. godina

Nagi Farid (1964, Kairo, Egipat), poreklom iz Egipta,  jedan je od najpoznatijih vajara u svojoj zemlji i naslednik faraonske tradicije skulpture u kamenu. Član je Visokog odbora za kulturu i Sindikata plastične umetnosti u Egiptu. Za svoj rad voli da kaže da izražava zvuk iz duše kamena i stvara dela kako bi svi ljubitelji čuli taj zvuk.

Smotra umetnosti „Mermer i zvuci“ Aranđelovac, Simpozijum skulpture „Beli venčac“, „Maska“, Umar Kamara, Gvineja, 1989. godina.

Dimitrije zvani Mita Popović (Cetinje, 1951.) poznati  je umetnik, slikar, vajar, crtač, grafičar, likovni kritičar i filozof rođen na Cetinju u Crnoj Gori. Završio je osnovnu i srednju školu u svom rodnom gradu. 1976. godine diplomirao je na Akademiji umetnosti u Zagrebu u klasi profesora Šime Perića.

Dimitrije Popović imao je oko šezdeset samostalnih, a učestvovao je na više od sto pedeset grupnih izložbi i likovnih manifestacija.

Smotra umetnosti „Mermer i zvuci“ – Simpozijum skulpture „Beli Venčac“

Smotra umetnosti „Mermer i zvuci“ može se pohvaliti dugom tradicijom umetničkog stvaranja. U periodu od 1966. do 1973. godine osmišljena su tri oblika kulturno-umetničkog delovanja, svaki sa specifičnim odlikama, ali programski međusobno komplementarno povezana: Simpozijum skulpture „Beli Venčac“ 1966. godine, Smotra „Mermer i zvuci“ 1968. godine i Međunarodni festival „Svet keramike“ 1973. sa svojim simpozijumima od 1974. godine.

Simpozijum je od početka imao podršku najistaknutijih istoričara umetnosti i likovnih kritičara, kako iz ondašnje Jugoslavije, tako i kasnije iz čitavog sveta.

Svi oni, kao i na hiljade umetnika davali su i daju kako početne tako i za budućnost 21. veka programske impulse i smernice, istrajavajući na održavanju visokih umetničkih kriterijuma u odabiru festivalskih programa Smotre umetnosti „Mermer i zvuci“.

Grupa umetnika i ljubitelja umetnosti iz Beograda i Aranđelovca daleke 1966. godine odlučila se za Simpozijum skulpture „Beli Venčac“.

Istog leta u rudniku mermera, poznatom od davnina u svetu, na Venčacu, sedmoro umetnika kleše svoje skulpture koje će ostaviti u raskošnom ambijentu parka Bukovičke banje i tako stvoriti jedinstven muzej i zbirku skulptura od belog mermera pod otvorenim nebom. Vredna su spomena njihova imena: Matija Vuković, Angelina Gatalica, Mira Jurišić, Oto Logo, svi iz Beograda, Raja Nikolić iz Aranđelovca, Jovan Soldatović iz Novog Sada i Šošana Hejman iz Izraela. Od tada, svoje skulpture su, u okviru simpozijuma „Beli Venčac“ realizovali: Lin Čedvik, Dušan Džamonja, Kjus Kjubruk, Vida Jocić, Nikola Kolja Milunović, Oto Logo, Ante Marinović, Dragomir Mileusnić, Slavoljub Radojićić, Ratko Vulanović, Klod Lost, Đo Pomodoro, Olga Jevrić, Kengiro Azuma i mnogi drugi. Više od 200 umetnika je realizovalo svoja dela na simpozijumu „Beli Venčac“ a njihove skulpture, osim 66 koje se nalaze u parku Bukovičke banje u Aranđelovcu, krase mnoge gradove bivše Jugoslavije.

Izvor: http://mermerizvuci.rs/simpozijum-beli-vencac/